Kathleen is de trotse mama van Lou,
voor altijd elf maanden, en Dot.
‘Op 8 juli om 15.47 uur reed ik naar huis met Lou in zijn autostoel op de achterbank. In een flauwe bocht kwam er ineens een vrachtwagen recht op ons af en voor ik het wist botsten we frontaal. Je beseft niet wat er is gebeurd. Je ziet overal wrakstukken. Er is heel veel geroezemoes en mensen schieten van hier naar ginder. Ik zag hoe erg Lou eraan toe was, maar toch hoopte ik dat ze hem zouden redden totdat de spoedarts zei ‘Jullie zoontje heeft het niet overleefd.’
Kathleen moest en zou, samen met haar man, Lou een vrolijk afscheid geven, zoals hij was. Die dag was het begin van Lou’k up, ook al wist ze dat toen nog niet.
‘Op het moment dat wij afscheid moesten nemen van Lou was er alleen maar de standaard uitvaart. Er was nog geen alternatief voor het afscheid van een kind in België. Alles was donker, triest en niet op maat van kinderen. Wij wilden het anders. Voor Lou. Kleurrijk, hartverwarmend, met een traan en ook een vleugje humor. Er waren ijskarretjes, grappige filmpjes, livemuziek. De uitnodiging voor zijn afscheidsfeestje was er eentje met veel kleur. Op de koesterkoffie of straaltjestafel aten we frikandellen, watermeloen, aardbeien en sandwiches. Allemaal dingen die Lou zelf lekker vond.’
Het verlies van Lou mocht niet voor niks geweest zijn. Op zijn verjaardag, op 14 augustus 2016, een jaar na het ongeval, werd Lou’k up geboren. Als eerste kinderuitvaartonderneming en rouwcoach in België ondersteunde Kathleen andere ouders bij het afscheid van hun kind.
‘Ik ben zo dankbaar dat ik sindsdien anderen kan begeleiden en naast ze mag lopen bij intens verdriet. Het is ook zo bijzonder dat ik er gewoon kan zijn, kan luisteren en hen kan ontzorgen bij het regelen van een uitvaart. We mochten al veel gezinnen bijstaan. Ondertussen zijn we best uniek in de totaalaanpak van uitvaart- en afscheidsvieringen.
Niet alleen de aanloop naar en het afscheid zelf, ook de nazorg vindt Kathleen belangrijk. Ze weet hoe de aandacht wegvalt en hoe je de draad zelf terug moet oppikken. Vaak weet je niet hoe je terug zin aan je leven kan geven. Daarbij helpt Kathleen. Ze probeert mensen terug zonnestralen en zin in het leven te geven in een periode waarin ze dat zelf niet kunnen.
Na Lou werd Dot geboren. Kathleen schreef het boek ‘Lou en Dot’ voor haar. Een kinderboek over hoe je voorzichtig vooruit kunt gaan na een verlieservaring. Een verhaal met heel veel liefde, warmte en positiviteit. Dot zou opgroeien met een broer, die niet fysiek aanwezig was, maar wel een deel van haar leven. Al van in het prille begin vertellen ze haar dagelijks over Lou waardoor ze het gevoel heeft dat ze een broer heeft die ze echt kent.
Ik maakte voor Kathleen een ketting met de handgeschreven initialen van Lou en Dot en, hoe kan het ook anders, een zonnetje.
Het verhaal van Kathleen heeft een bijzondere plek in mijn boek 'Schoonheid in verlies'. Een boek met verbindende verhalen van mensen die iemand verloren hebben, stuk voor stuk uniek en rouwend op hun eigen manier.
Warme herinneringen: een rouwjuweel om dicht bij je te dragen en voor altijd te koesteren