Tien jaar geleden verloor ik mijn moeder. 
Mijn mama was een sterke, positieve, breeddenkende, warme vrouw en ik ben blij dat zij mijn moeder was.

Na een trombose, ze was toen begin tachtig, is ze nooit helemaal de oude geworden. Elk jaar nam ik een beetje meer afscheid van haar. Ik troosstte mezelf met de gedachte dat ik vrede zou hebben met haar einde omdat ik zag hoe haar levenskwaliteit achteruit ging. 

Tot het echt gebeurde … 

De grond onder mijn voeten verdween en ik wist niet wat ik met mezelf moest. Ik was mijn wortels kwijt en dat voelde heel erg vreemd. 

We zijn nu tien jaar verder en ik denk met plezier aan haar terug. 
Ze is er nog, in de herinneringen, in de verhalen die we over haar vertellen, in de tastbare dingen die aan haar doen denken, in mijn ring en in haar rustplek in ons huis 'an object to remember', met liefde gemaakt door Rayah van Nauwau. 

Zelf ben ik mama van twee prachtige dochters en ik hoop dat ik voor hen even waardevol ben zoals mijn moeder altijd voor mij geweest is. 

Mijn moeder